Οι εκ διαμέτρου αντίθετες ειδήσεις της γεμάτης ένταση ελληνικής καθημερινότητας, επιτυγχάνουν, λόγω της αμεσότητας της διάδοσης της πληροφορίας, τη διαμόρφωση αντιμαχόμενων εντυπώσεων που προκαλούν σύγχυση, περιέργεια και ενίοτε ενθουσιασμό.
Η κουβέντα των ημερών με τα κύματα μέτρων, τις ανακατατάξεις και τις κατά τόπους πολιτιστικές, εγκληματικές και άλλες αξιοσημείωτες δραστηριότητες, παρέα με τις αλλεπάλληλες ετεροχρονισμένες διαψεύσεις, επανεπιβεβαιώσεις και δημόσιες διαπομπεύσεις, έχουν εκνευρίσει τους πάντες. Αν όχι όλους, εμένα σίγουρα.
Το υπουργικό πήγαινε - έλα των πρώτων ημερών της τρικομματικής κυβέρνησης, μαζί με την τελική λύση του μεταναστευτικού, την ακύρωση φωτογραφικής πρόσληψης συγγενών και φιλικών προς το κόμμα προσώπων σε δημόσιες θέσεις, τα ακίνητα αυτοκίνητα και τις έντεχνες διαρροές απίθανων μέτρων, όπως το εξαήμερο και τις υποχρεωτικές 13ωρες βάρδιες εργασίας, μπλέκεται με εγκλήματα πάθους από παπαδιές, επαναπροσλήψεις συγγενών με την ιδιότητα του ειδικού προσωπικού, ντου ρομαντικών νοσταλγών της πανσελήνου στην κλειδωμένη Ακρόπολη και τους Ρεντ Χοτ Τσίλι Πέπερς.
Μια μάζα καλών, κακών και άσχημων, που βρίσκει στην πράξη τα πληττόμενα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας να θεωρούν πως πριν την ανακοίνωση των περιοχών των φουσκωμένων φορολογικών ενημερωτήτων, ουδείς γνώριζε ότι η Εκάλη, η Κηφισιά, το Κολωνάκι και η Βούλα κατοικείται σχεδόν αποκλειστικά από πλούσιους.
Η ίδια μάζα που έχει ήδη μάθει με ακρίβεια το ποσοστό επί του ΑΕΠ που καλύπτει η παραοικονομία στην Ελλάδα, χωρίς όμως να γνωρίζει αν σε αυτό έχουν συμπεριληφθεί κι άλλοι παράγοντες που διαμόρφωσαν την υπάρχουσα κοινωνική και οικονομική κατάσταση, όπως το λαθρεμπόριο πετρελαίου, τα καρτέλ στα τρόφιμα και οι υπερκοστολογημένες συμβάσεις-αναθέσεις.
Έμαθε όμως να μισεί ακαριαία τους φονιάδες ενός παπά -οι οποίοι άθλιοι τον εκτέλεσαν σε μια ερημιά που μόνο για κατούρημα σταματάς- μιας και τα πρόσωπα τους βγήκαν στην τηλεόραση λίγες ώρες μετά την ομολογία τους. Βέβαια, τα πρόσωπα παιδόφιλων και βασανιστών τα βλέπουμε ύστερα από μέρες ή και βδομάδες.
Είναι η υψηλού επιπέδου αστική τάξη, που τώρα είναι της μόδας να αναφέρουμε ως τον παράγοντα εκείνο που διαμόρφωσε το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα ενώ μέχρι πρότινος αποτελούσε το σύνολο του “ελληνικού φιλοευρωπαϊκού λαού”, που βλέπει ότι τα επιχειρήματα που επεξηγούσαν τη στάση της μπροστά στην κάλπη στερέψαν.
Είναι πολύ δύσκολο και επικίνδυνο να τσουβαλιάζεις μια κοινωνία, ακόμη κι αν είναι τόσο μικρή όσο η ελληνική. Κι όμως, ο ευκολότροπος τρόπος για να επιτευχθεί ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα, σχεδιάζεται αυτές τις μέρες από τα επιτελεία του υπουργείου οικονομικών και τους υπαλλήλους της τρόικας.
Η λύσεις της τάξης που ανέδειξε το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν είναι πια πολλές. Οι εφεδρείες και οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις δεν καλύπτουν παρά μονάχα ένα μικρό κομμάτι των υποχρεώσεων όσων φοβούνται εύκολα.
Φοβιτσιάρηδες, που ζουν για την ονείρωξη να πουν πουτάνα τη φόνισσα του παπά και πουλημένη τη Βίκυ Σταμάτη, να βγουν με ρεσώ για να θρηνήσουν ένα καμένο σινεμά ή έναν υπόδικο εγκληματία ηγούμενο, να κάνουν ουρά για να απολαύσουν μια ροκ συναυλία την Τετάρτη και το άνοιγμα του χειμερινού προγράμματος της Πάολα, να βρίζουν ολημερίς το δημόσιο και να παρακαλούν στο τέλος της ημέρας για ανανέωση των κρατικών τους συμβάσεων.
Μέχρι τις 16 Ιουνίου κατηγορούσα τους πάντες εκτός από μας. Τώρα, ο τελευταίος που θα κατηγορήσω για ότι συμβεί από εδώ και πέρα, είναι ο Αντώνης Σαμαράς και το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Ευτυχώς που υπάρχει και η ΔΕΘ για να έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μία ακόμη παράσταση αγωνιστικοφροσύνης από τους αποκλειστικούς εκπροσώπους της επανάστασης των δέκα πλατειών.
0 comments:
Post a Comment